Monday, October 15, 2007

Η φανταστική περιπετεια



η ταινια και το βιβλιο ειναι το ιδιο και η ιστορια, ο τιτλος ειναι <<Ναρνια>> ή <<το λιονταρι, η μαγισσα και η ντουλαπα>>! λοιπον, οι ηρωες ειναι οι εξης: ο πητερ,η σουζαν, ο εντμουντ και η λουσυ!οταν η λουσυ μπηκε στη ντουλαπα ανακαλυψε μια χωρα μεσα στη ντουλαπα,μπηκε μεσα,εκλεισε τα ματια,ωσπου εφτασε σε ενα φανοστατη,εκει ειδε τον κυριο τουμνους και πηγανε στο σπιτι του φαγαν γλυκο με μπολικη αχνη και σαρδελες πασπαλισμενες παλι με αχνη,φρυγανιες και τσαι... Μου αρεσε γιατι ειναι μια φανταστικη περιπετεια!

9 comments:

alef said...

Μαουράκι ανεβαίνουμε και πάμε! Αν σου πω ότι έχεις και το ωραιότερο μπλογκ! Λαχταριστό ποστ λέμε, μέσα στην άχνη, γλυκό! Φιλάκια πολλά, τι ωραία που ήτανε χτες, θα πρέπει να βλεπόμαστε και να παίζουμε συχνότερα, η φίλη σου η άλεφ που σε υπεραγαπά!
Υγ. Εγραψες κάτι στο τετραδιάκι σου? Ψάχνω για βάτραχο και μάλλον είμαι σε καλό δρόμο!

Alexandra said...

μαουράκι μου!

τί ωραίος φανταστικός κόσμος! εγώ είδα την ταινία και τη λάτρεψα (με τη μαγική ντουλάπα!)

φιλάκι και φωτεινή αγκαλίτσα

maoura said...

αλεφ μου εχω γραψει τεσσερις σελιδες στο τετραδιο μου!@!@ωστε εισαι κοντα στο βατραχο;ΥΓ φιλια δωσε ενα φιλι στη νουβαντιτσα απο μενα!

maoura said...

Αλεξάνδρα μου
θα σου βαλω ενα σταυρολεξο:########################καλαμι,ελατο, κρισ κραφτ, αμαξα & φαλαινα!

daniela said...

Μάουρα μου γλυκο-ονειρεμενο-κερασενιο-φραουλένια!

Εσύ αξίζεις χιλιάδες φιλάκια
για το πιο πιο ωραία ποιηματάκια.
Κι επειδη θα γίνεις μεγάλη ποιήτρια είμαι πολύ περήφανη που έγραψες ένα ποίημα για μένα   
Σ’ αγαπώ πολύ πολύ
Σμάκ!

Υ.Γ διάβασα τα φιλάκια που στέλνεις στην νουβαντίτσα και μου είπε: «γκαπάαααει μάουλα!»(μ’αγαπάει η μάουρα, δηλαδη)
Όταν βρεθούμε σου έχουμε μια έκπληξη που ......έρχεται από την θάλασσα!

Alexandra said...

καλαμι,ελατο, κρισ κραφτ, αμαξα & φαλαινα!

Εγώ δεν ξέρω να λύνω σταυρόλεξα…  Αλλά, ξέρω να κάνω ιστορίες! Έτσι πήρα τις λέξεις σου και σου έφτιαξα ένα παραμύθι! Είναι όλο δικό σου!

Σου στέλνω μια βροχή από φως και μια τεράστια αγκαλίτσα!

Ο καιρός είχε φτάσει! Χριστούγεννα επιτέλους! Η μικρή πριγκίπισσα Μάουρα μόλις είχε γυρίσει από το σχολείο! Πέταξε το ροζ μπουφάν της και έτρεξε στο μαγικό Χριστουγεννιάτικο δέντρο που της είχαν φτιάξει η μαμά και ο μπαμπάς, για εκείνη και για τον αδερφό της… Ένα πελώριο έλατο γεμάτο φωτεινές πασχαλίτσες, πυγολαμπίδες και φωτεινά λουλούδια και στην κορυφή, ένα αληθινό φωτεινό αστέρι που λίγο πριν είχαν κόψει από τον ουρανό!

Εκεί η κάθε μπάλα ήταν από κρύσταλλο και έκρυβε μαγικές ευχές. Η Μάουρα, που ήθελε να δει τι κάνει η κάθε μπάλα, άρχισε να ψάχνει σιγά-σιγά γύρω από το δέντρο. Τότε είδε ένα καλάμι!

‘Μα τι να το κάνω το καλάμι εγώ; Χρειάζεται στο δέντρο;’

Και πιάνει τη μπάλα στο τριανταφυλλένιο χέρι της. Εκείνη την ώρα αισθάνθηκε ότι ήταν καλοκαίρι. Τα τζιτζίκια τραγουδούσαν και τα μυρμήγκια κουβαλούσαν ακούραστα στις πλάτες τους τεράστιους σπόρους από στάρι. Είδε ότι βρισκόταν δίπλα στη θάλασσα και ψάρευε. Ένα καλάμι ήταν στο χέρι της και ένα ψάθινο καπέλο με σατέν κορδέλα σκέπαζε τα μεταξένια μακριά μαλλιά της. Και τότε αισθάνθηκε ότι κάτι έπιασε! Νόμισε ότι ήταν κάτι μικρό, αλλά δεν ήταν. Οι κύκλοι του νερού γίνονταν ολοένα και μεγαλύτεροι!

Μια άσπρη-ασημένια φάλαινα εμφανίστηκε μπροστά της χαμογελαστή. Η πριγκίπισσα Μάουρα, όχι μόνο δεν τη φοβήθηκε, αλλά της μίλησε.

‘Γιατί δεν με αφήνεις να ψαρέψω όμορφες πεταλούδες του ύπνου που βρίσκονται βαθειά μέσα στο βυθό;’

Η φάλαινα άφησε γύρω της, ανυπόμονα, άσπρα κύματα σαν να ήταν κρισ-κραφτ και της πρότεινε.

‘Πάω να δω την ωραιότερη ανατολή του κόσμου και να ακούσω το τραγούδι του σύμπαντος!’ της είπε βιαστικά.

‘Περίμενε, περίμενε έρχομαι και εγώ να σε βρω!’ της είπε η Μάουρα. ‘Αλλά πώς να έρθω; Δεν έχω ουρά να σε ακολουθήσω… ’ και συννέφιασαν τα όμορφα μάτια της.

Και η φάλαινα αποκρίθηκε. ‘Γιατί στενοχωριέσαι; Ανέβα πάνω μου, σαν να είσαι αμαξάς πάνω σε άμαξα και έλα μαζί μου!’

Πράγματι, και έτσι έγινε! Πήγαν μαζί και είδαν το ωραιότερο θέαμα του κόσμου! Ένα ουράνιο τόξο και έναν ήλιο όμορφο πολύ που τους χαμογελούσε!

Η φάλαινα χαμογέλασε και της είπε ‘Τώρα είναι η ώρα να γυρίσεις πίσω! Να δεις και άλλη κρυστάλλινη μπάλα!’ και της έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο. Αν θέλεις να με ξαναδείς απλά πιάσε ξανά την κρυστάλλινη μπάλα!’

Και αμέσως, η Μάουρα βρέθηκε κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο! ‘Μάουλα έλα, ήρθε η ώρα να φάμε!’ τη φώναξε ο μικρός της αδελφός ενώ έτρωγε ένα κόκκινο ζαχαρωτό. Η Μάουρα γεμάτη χαρά, υποσχέθηκε να ξαναγυρίσει πίσω να δει τι κρύβουν και οι υπόλοιπες μπάλες!

maoura said...

ντανιελα μου ευχαριστω!@!@!@!@!@!@! μαθε στη νουβαντιτσα αυτο:το μικρο το σαλιγκαρι καθισε κοντα στο τζακι!

maoura said...

ευχαριστω αλεξανδρα μου!;@.,

alef said...

Μαουράκι μου γλυκό κι αγαπημένο, σου εύχομαι να είσαι πολύχρονη, πολύχρωμη και να γίνεις μια όμορφη όπως είσαι, ευτυχισμένη (επίσης όπως είσαι) και πολύ τυχερή (που είσαι, δεν το συζητώ) κοπέλα! Να μου κάνεις μια ωραία ζωγραφιά με κιβωτό που σου ζήτησα και να είσαι η καλύτερη φίλη μου πάντα!
Σε γλυκοφιλώ και σε γιορτάζω σήμερα (τα δώρα και άλλα φιλιά από κοντά), η φίλη σου άλεφ
Να σε χαιρόμαστε, μάτια μου γλυκά!